2
استادیار، گروه جغرافیا، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده
مشاهدهی مستقیم فرآیندها و جمعآوری دادههای دست اول در قالب پروژههای گردش علمی و مطالعات میدانی علاوه بر روشهای نوآورانه و خلاق آموزش در کلاس درس در آموزش و پژوهشهای جغرافیایی به عنوان یکی از مهمترین شاخههای علوم زمین، اهمیت بسزایی دارد. تعامل مستمر و مشارکت فعال و هدفمند دانشجویان در جریان اینگونه یادگیریهای کاوشگرانه، ضمن ایجاد جذابیت و عینی کردن موضوعات درسی، باعث تحقق یادگیری معنادار و شوقآفرین و همچنین کسب مهارتهای عملی جغرافیا توسط آنان خواهد شد. برای تحقق این امر، خوشبختانه برنامه درسی آموزش جغرافیا در دانشگاه های تربیت معلم به گونهای تدوین گردیده که یک معلم جغرافیا علاوه بر تسلط کافی بر دانش موضوعی جغرافیا (CK )، باید از دانش و مهارتهای متنوع برای آموزش مفاهیم این رشته ( PCK) نیز برخوردار باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، آشنایی عملی دانشجومعلمان با نحوه کاربرد راهبردهای اثربخش" آموزش تلفیقی " و "گردش علمی" از طریق ایجاد فرصتها و تجارب یادگیری در محیطهای چندگانه و ارزیابی اثربخشی آن میباشد. این پژوهش به روش کیفی انجام و بر این اساس، جمعآوری اطلاعات از طریق مصاحبه، مشاهده، مطالعه اسنادی و مستندات متنی و تصویری صورت پذیرفته است. اعتبار درونی پژوهش با توجه به رضایت استادان تأیید گردید. یافتههای این پژوهش نشان داد که اکثریت دانشجویان ضمن آشنایی با راهبردهای مذکور و کاربرد عملی آنها، این شیوه آموزش را لذت بخشترین خاطره یادگیری خود در دانشگاه برشمردهاند.
دیمه ور, محمد, & یوسفی روشن, محمدرضا. (1398). ایجاد موقعیتهای یادگیری اثربخش در آموزش جغرافیا با استفاده از راهبرد آموزش ترکیبی و گردش علمی. پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 1(2), 69-95.
MLA
محمد دیمه ور; محمدرضا یوسفی روشن. "ایجاد موقعیتهای یادگیری اثربخش در آموزش جغرافیا با استفاده از راهبرد آموزش ترکیبی و گردش علمی", پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 1, 2, 1398, 69-95.
HARVARD
دیمه ور, محمد, یوسفی روشن, محمدرضا. (1398). 'ایجاد موقعیتهای یادگیری اثربخش در آموزش جغرافیا با استفاده از راهبرد آموزش ترکیبی و گردش علمی', پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 1(2), pp. 69-95.
VANCOUVER
دیمه ور, محمد, یوسفی روشن, محمدرضا. ایجاد موقعیتهای یادگیری اثربخش در آموزش جغرافیا با استفاده از راهبرد آموزش ترکیبی و گردش علمی. پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 1398; 1(2): 69-95.