این پژوهش با هدف «تحلیلی بر روشهای تدریس در آموزش مطالعات اجتماعی» به روش کتابخانهای و از طریق منابع کتابخانه، اسناد و مدارک چاپ‌شده و بانکهای اطلاعاتی انجام شده است. ازاینرو، در پژوهش حاضر به تحلیل و مقایسهی برخی از روشهای تدریس متداول در آموزش مطالعات اجتماعی پرداخته شده است. نتایج نشان داد، با توجه به اینکه اطلاعات و تواناییهای افراد متفاوت است، باید از روشهای تدریسی بهره جست که به تفاوتهای فردی دانشآموزان توجه نماید. در بین برنامههای درسی مدارس، برنامۀ درسی «مطالعات اجتماعی» با توجه به ساختار و مفاهیم این رشته، فرصتهای غنی و فراوانی را برای رشد گرایشها و مهارتهای موردنیاز فراگیران در زندگی فردی و اجتماعی آنان فراهم میسازد. دستیابی به این اهداف نیازمند حضور معلمان توانمند در به‌کارگیری روشهای متنوع و تدارک فرصتهای مناسب یادگیری است که بتوانند واحدهای یادگیری را با تأکید بر مهارت مسألهیابی و ظرفیتهای محیطی فراگیران به شیوههای مختلف و با بهرهگیری از روشهای جدید، طراحی و تدوین نمایند. همچنین معلمان این درس، باید مهارت تحلیل برنامۀ درسی و تطبیق آن با نیازهای یادگیرندگان را داشته باشند و بتوانند با شناختی مناسب نسبت به برنامۀ درسی مطالعات اجتماعی، فرصتهای یادگیری اثربخشی را طراحی نموده و به دانشآموزان کمک کنند تا درکی بنیادین از مفاهیم علمی به دست آورند؛ سؤال کنند، به کاوش بپردازند، استدلال کنند، با یکدیگر همکاری و مشارکت نمایند، دانستههایشان را با یکدیگر در میان بگذارند و نظرات خود را ارائه نمایند با توجه به یافتههای تحقیق، به‌کارگیری روشهای تدریس پرسش و پاسخ، پروژه، رویدادهای اجباری، ایفای نقش، روش مشارکتی و بازدید علمی به‌تناسب درس و به‌صورت تلفیقی توصیه میگردد.
)