تفکر، دلمشغولی اندیشمندان در حوزههای معرفت و شناخت است و همین نکته دلیل بر گستردگی و عمق معانی آن است. امروزه آموزش با دو سؤال، بر پایه "چه " و "چگونه" رو دررویی میکند. اینکه چه چیزی را آموزش میدهیم مهم است. اما مهمتر این است که این آموزش را چطور و چگونه و برای چه مقصودی انجام میدهیم. شناختشناسی یا اپیستومولوژی از یک سو به عنوان ضرورت سازماندهی آموزش و نیز به عنوان خط رابط آموزش هدفمند، جهت دهندۀ مطالعه حاضر است. آموزش جغرافیا برپایه نظریههای یادگیری به منزله ورود به قلمرو فراگیران و دانشآموزان و نحوه پردازش تفکرآنان برای زندگی و ارتباط با محیط، به ویژه در جهان شبکهای عصر حاضر است. این مقاله برای رمزگشایی مفاهیم و موضوع مورد بررسی، برای تحلیل، تلفیق و سنتز یافتهها با یکپارچهنگری با رفت و آمد بین ماکرو- میکرو یا قیاس- استقراء تلاش میکند چشمانداز جغرافیای آموزشی و آموزش جغرافیا را در مسیری کمتر شناخته شده در منابع موجود، پیش روی خوانندگان، به ویژه تعلیمدهندگان این علم قرار دهد.
محمدی, رضا, & بخشی, گناز. (1398). بسط تئوری های شناختشناسی و دیدگاه‌های یادگیری در آموزش اثربخش جغرافیا. پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 1(1), 33-56.
MLA
رضا محمدی; گناز بخشی. "بسط تئوری های شناختشناسی و دیدگاه‌های یادگیری در آموزش اثربخش جغرافیا". پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 1, 1, 1398, 33-56.
HARVARD
محمدی, رضا, بخشی, گناز. (1398). 'بسط تئوری های شناختشناسی و دیدگاه‌های یادگیری در آموزش اثربخش جغرافیا', پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 1(1), pp. 33-56.
VANCOUVER
محمدی, رضا, بخشی, گناز. بسط تئوری های شناختشناسی و دیدگاه‌های یادگیری در آموزش اثربخش جغرافیا. پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 1398; 1(1): 33-56.
)